دسته: شخصی

دلتنگی، شکل‌های مختلفی دارد..

انگشتانم رمق نوشتن ندارند. گیجند، نمی‌توانم بنشینم، رو صندلی که هیچ، پشت میز که هیچ، روز زمین لمیده‌ام، نشسته‌ام، دو زانو.. اما باز هم سخت است، دلم می‌خواهد بیافتم، خودم را بخیزانم توی رویا، بیفتم روی بستر نرم خیالو.. تا خوابم ببرد. حیف غصه می‌خورم این حالم خراب شود. چه خوب است شب..

خوب شد! من ماندم و تو و دیگر هیچ! تو؟

چیزی در دل هر آدمی‌ست، که ناگهان او را از پا درمی‌آورد..

تو بازی مافیا گاهی‌ یاد میگیری که علارغم تمام واقعیت‌ها و حقیقت بازی، گاهی مردم همه رو نادیده میگیرن و بر اساس اون چیزی که دلشون حکم میکنه بازی میکنن و تصمیم میگیرن. درست یا غلط، این اتفاق تو زندگی میافته و تاوان خودش رو داره. گاهی تصمیم درستی گرفته میشه و گاهی تصمیم اشتباه. […]

وقتی سر کار، کار نکنی کارت ساخته‌ست..