دسته: شخصی

زخم‌ها بر دو گونه‌اند. یعنی بر چند گونه‌اند ولی دو نوع آن مهم‌تر است. نخستین زخمم تو نبودی ولی آخرینش تو خواهی بود. تو خنجر را نه تا دسته که تا دست در سینه‌ی من نشانده‌ای. اگر زخم را قلبی باشد آن تویی. تو قلب زخم منی. من از تو یاد، دلتنگی، انتظار و اضطراب…

سرم را گذاشتم روی بالش و به آخرین حرف‌هایت فکر کردم. خوابیدن سخت بود. حتی بستن چشم‌هایم سخت بود. یادم آمد امروز چیزی در وبلاگم ننوشته‌ام. از تخت بلند شدم، از اتاق بیرون زدم، گوشی را برداشتم و شروع کردم به نوشتن همین‌ها که می‌خوانی. امروز روز سختی بود، کار فیزیکی زیادی داشتم ولی هیچ…

تصاویر ماندگارند. یعنی ما تصاویر را برای اینکه بمانند می‌گیریم. مانند نوشتن، که برای فرموش کردن است. چون می‌دانیم فراموش می‌کنیم، می‌نویسم که بماند. تصاویر اما بر دو گونه‌اند. تصویری که همه می‌بینند و تصویری که مختص توست‌. تو از این تصویر چیزی را خواهی دید که منحصر به توست‌. خودت آن را ساخته‌ای. از…

روح که اوج می‌گیرد و کار می‌کند و پرواز می‌کند، تن را خسته می‌کند. راست می‌گفته‌اند عارفان قدیم که او در این تخته بند تن زندانی است. چقدر این قفس برایم تنگ است. من تاب تنگنا ندارم. دلتنگی، تن را خسته می‌کند. – زمستان ۹۲، زندان لنگرود، قم

در توصیف بی‌جنبه بودن خویش، همین بس که اگر روزی از مقابل فروشگاه لوازم التحریر عبور کنم که گر به پای درآیم و وارد شوم، به در برند به دوشم.. چند روز پیش یه بسته مداد رنگی ۱۲ تایی خریدم و هر روز دارم نقاشی می‌کشم و می‌نویسم و تا انگشتام درد نکنه بیخیال نمیشم.…