در توصیف بی‌جنبه بودن خویش، همین بس که اگر روزی از مقابل فروشگاه لوازم التحریر عبور کنم که گر به پای درآیم و وارد شوم، به در برند به دوشم..
چند روز پیش یه بسته مداد رنگی ۱۲ تایی خریدم و هر روز دارم نقاشی می‌کشم و می‌نویسم و تا انگشتام درد نکنه بیخیال نمیشم. الان به این فکر می‌کردم که ۱۲ رنگ کمه..
چند ثانیه قبل‌ترش به این فکر می‌کردم که روانویس نوک نازک استدلر رو چرا امتحان نکنم؟ برگه‌های بزرگتر نقاشی و.. تا این که رسیدم به بوم. بوم نقاشی..
دیگه از اینجا به بعدش در وصف نگنجد.
دیدگاهتان را بنویسید