چیزی نمانده بود فراموش کنم.
فراموشی، دردآور بودنش به کنار، برای من یادآور بیماری‌ست. دردی مضاعف. پارادوکسی دردناک. فراموشی، یادآور بیماری‌ست.
امروز شلوغ بودم و درست هنگامی که آماده‌ی برگشتن به خانه بودم مجبور شدم برای دو ساعت و نیم در جلسه‌ی در فاوا شرکت کنم. فردا هم روز سختی خواهم داشت و احتمالا تا شب درگیر اجرای نمایشگر و جمع آوری آن باشم.
عصر از شدت خستگی خوابم برد و شب ناراحت از نبودن آنچه باید باشد..
دیدگاهتان را بنویسید