همه‌ی ما نیاز به دیده شدن داریم و این‌که به ما نگاه کنند. آدم‌ها را بر همین اساس می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد: گروه اول کسانی هستند که دوست دارند که با چشمان بی‌نهایت افراد ناشناخته دیده شوند. یعنی چشمان عموم مردم. گروه دوم کسانی هستند که دوست دارند در چشمان کسانی که آن‌ها را می‌شناسند دیده شوند. این‌ها میزبانان خستگی‌ناپذیر مهمانی‌های شبانه هستند و از گروه اول خوشبخت‌ترند. گروه اول وقتی از اجتماع دور می‌شوند ــ اتفاقی که دیر یا زود برایشان خواهد افتاد ــ احساس کسی را دارند که چراغ اتاقشان خاموش می‌شود، افراد گروه دوم اما همیشه چشمانی را که نیاز دارند پیدا می‌کنند. گروه سوم افرادی هستند که نیاز دارند همیشه جلوی چشم‌های کسانی باشند که عاشقشان هستند. موقعیت این گروه مثل گروه اول خطرناک است. یک روز چشم‌های کسی که عاشقش هستند بسته و اتاقشان تاریک خواهد شد. و در نهایت گروه چهارمی هم هستند. کمیاب‌ترین افراد. افرادی که در چشم‌های خیالی کسانی که وجود ندارند زندگی می‌کنند. آن‌ها رویاپردازانند..
– میلان کوندرا
دیدگاهتان را بنویسید