می‌کشم، چون کلمات خیلی بوقلمون صفت‌اند. می‌کشم، چون کلمات خیلی خیلی محدودند. خاطرات صد در صد واقعی یک سرخپوست پاره وقت، شرمن الکسی

تنها کسانی که قصد فرار نداشتند، دیکتاتور و پاسدارانش بودند. در دستان و چشمان و لبانشان می‌دیدی که امروز و فردا و پسین فردا با گلوله و سگ، گورستان برپا می‌کنند. سرزمین گوجه‌های سبز،‌هرتا مولر

برای آنکه آن را پنهان کنیم، کلی خندیدیم. ولی در نهایت، ترس برای نشان دادن خویش راهی را پیدا می‌کند. اگر مراقب صورتت باشی،‌ به درون صدایت می‌لغزد. اگر مراقب صورت و صدایت باشی، چون چوب خشکی که در آن زندگی نیست، ترس بدرون انگشتانت خواهد ریخت. به زیر پوستت خواهد لغزید و همانجا خواهد […]

در این کشور، باید با ترس قدم بزنیم، غذا بخوریم، بخوابیم و به یکدیگر عشق بورزیم.. سرزمین گوجه‌های سبز، هرتا مولر

در حکومت دیکتاتوری هیچ چیز رشد نمی‌کند. هر چیزی که دائم زیر نظر باشد، کوچک باقی خواهد ماند. سرزمین گوجه‌‌های سبز، هرتا مولر

اگر تنها افرادی که باید، این کشور را ترک کنند، دیگران می‌توانند در این کشور باقی بمانند. سرزمین گوجه‌های سبز، هرتا مولر

می‌تونیم با هم دوست باشیم. می‌تونیم هر چی که بخواهیم باشیم. موریل باربی، ظرافت جوجه تیغی