قرنطینه

یه جایی می‌رسه که شروع می‌کنیم به حرف‌ زدن با گل و گیاه و در و دیوار و حیوون‌های‌ خونگی. من حتی گاهی با قندون روی میز حرف می‌زنم، خیلی شیرینه. این حرف‌ زدن‌ها خیلی خوبه، آدم سرگرم میشه و خیلی لذت بخشه..

ولی مشکل از جایی بوجود میاد که یکیشون برگرده بهت جواب بده. اگر به این مرحله رسیدید نیاز به کمک دارید. از من دیگه گذشته..


منتشر شده

در

توسط

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

%d